O libro obtivo unha puntuación moi boa. Alégranos moito que vos gustara. Lembrade que podedes facer comentarios nas mesmas entradas de blog, pinchando arriba onde pon RESPONSES.
Estas son algunhas das opinións que deixastes no taboleiro …
Etiqueta: Nazismo
O neno do pixama de raias
“O libro é moi triste pero moi bonito”… é o comentario xeral de todos os que leron a novela.
A perspectiva dende a que está narrada a historia aínda a fai, ás veces, máis cruel. Bruno non pode ter máis distorsionada a realidade e contrasta ca forma de ver as cousas do seu amigo Schmuel.
Aquí tendes un extracto do capítulo 12, no que podemos comprobar como a forma de ver as cousas, non sempre é a mesma.
“– O único que sei é o seguinte – comezou Schmuel – . Antes de vir para aquí, vivía con miña nai, meu pai e meu irmán Josef nun pequeno piso que tiñamos enriba da tenda onde Papá facía os seus reloxos. Todas as mañás almorzabamos todos xuntos ás sete en punto e, mentres nós estabamos na escola, Papá arranxaba os reloxos que lle traía a xente e tamén facía algún novo. Eu tiña un reloxo precioso que me dera papá, mais xa non o teño. Tiña unha esfera de ouro e sempre lle daba corda pola noite, antes de ir durmir, e sempre daba a hora correcta.
E que lle pasou? – preguntou Bruno.
Que mo quitaron – dixo Schmuel.
Quen?
Os soldados, claro – dixo Schmuel como se fose a cousa máis evidente do mundo.
Entón todo comezou a mudar – seguiu Schmuel – . Un día cheguei da escola e a miña nai estábanos a facer uns brazaletes cunha tea especial, debuxando unha estrela en cada un deles. Como esta – e utilizando un dedo fixo un deseño no chan de po que había xusto diante del.
E díxonos que sempre que saísemos da casa tiñamos que levar un deses brazaletes.
O meu pai tamén leva un – dixo Bruno -. No seu uniforme. É oi bonito. É moi colorido, en vermello cun deseño en branco e negro – e utilizando o dedo fixo outro deseño no chan cheo de po do seu lado do aramado.”
Arrancando motores
Este curso o club de lectura arrancou cun pouco de retraso. Ao principio, os alumnos e alumnas andaban algo preguiceiros con isto de pórse a ler pero, despois dalgunhas sesións, logramos formar finalmente un grupo de 20 lectores de 2º da ESO.
O primeiro libro que escollemos foi O neno do pixama a raias do irlandés John Boyne. Aínda que a temática é moi dura, foi o elixido pola maioría.
Narrada dende o punto de vista inocente de Bruno, un neno de 9 anos fillo dun oficial nazi, esta novela describe todas as atrocidades que tiveron que padecer os xudeus nos campos de exterminio.
Bruno vese obrigado a mudarse de casa e trasládase a vivir a Auschwitz xunto á súa familia. A desesperación por ter que deixar os seus amigos e a súa vida anterior desaparece cando coñece a Schmuel, un neno xudeu que se atopa ó outro lado do aramado. Bruno en ningún momento é consciente do que está a pasar e así comeza a historia de amizade entre estes dous nenos.
A ladroa de libros
A ladroa de libros (The book thief no seu título orixinal) é a novela coa que o club de lectura reemprende as súas actividades neste curso 2014-2015. Tratase dunha novela do ano 2005, do xove autor australiano Markus Zusak. Esta obra tivo un éxito espectacular desde a súa publicación, recibindo premios e batendo récords de vendas en todo o mundo. Ademais foi levada ao cine co mesmo título nunha película estreada en 2013.
Trátase dunha novela na que se destaca unha peculiaridade moi especial: o narrador é a propia Morte. Tratase dunha historia de amor pola lectura nos tempos do nazismo e o holocausto. Un elenco de personaxes interesantísimos, comezando pola propia protagonista, nos fará ver que a tenrura, os sentimentos positivos e a amizade sobreviven mesmo nos tempos máis terribles. Esperemos que gocedes da lectura e comentarémola á volta do Nadal!
El retorno del profesor de baile
El RETORNO DEL PROFESOR DE BAILE. Xa ían sendo horas de que coñecerades un dos primeiros -e dos mellores- autores de novela negra de Suecia, aquel de Zapatos italianos que lemos hai uns aniños… tres? catro…?
Mellores, non quere dicir «que máis gustan». Se un non o puido deixar en toda a noite, a outra resúltalle demasiado violento e abandona; algún pérdese con tantos nomes «raros» e, os demais, están de exames ata…setembro!! Vale, pois ata setembro o deixamos e, despois do verán discutiremos con máis enerxía que, as nosas, tamén son renovables .
Ah, e atención á prensa: xa vimos na novela como o colaboracionismo cos nazis tamén existiu en Suecia e as noticias de actualidade refiren que os neonazis volven dar guerra nese «paraíso de tolerancia» que todos envexabamos sempre.
O lector
Para comprender ben o título desta novela é bo saber que o orixinal alemán (Der Vorleser) significa “o que le en voz alta”. Efectivamente, a relación inusual entre un adolescente e unha muller 21 anos maior narrada na novela aparece sustentada na atracción física que o narrador sente por Hanna (a súa compañeira de encontros eróticos) e o pracer que esta encontra na lectura en voz alta de obras clásicas que o adolescente lle dedica.
Pero Hanna garda para si varios secretos. Secretos concernentes á súa condición actual e secretos relativos ao seu pasado.
A novela trata o tema da culpa e da redención; e desde un punto de vista colectivo, a necesidade de enfrontarse cos erros do pasado. Tivo un gran éxito en Alemaña e foi traducida para 37 linguas. Recibiu numerosos premios.
O libro é de moi fácil lectura, xa que a prosa de Schlink é austera e sen adornos, o que contribúe a unha fría disección dos feitos narrados.
Schlink é un xurista alemán (xuíz e profesor de dereito) á parte de escritor.
Enlaces relacionados co Diario de Anne Frank
Recoméndamosche os seguintes enlaces a contidos na web realcionados coa lectura do Diario:
· Canle oficial de Anne Frank en You Tube
· Museo Anne Frank
E para que non o esquezades, aquí vos vai o vídeo que vimos na sesión dedicada ao diario no que se mostra unha visita virtual ao espazo no que viviron as dúas familias durante dous anos. Estremecedor.
E xa para rematar, queremos agradecer a visita do profesor de Xeografía e Historia do instituto, Xoán Santaló. Acudiu para falarnos do período nazi e ademais veu acompañado do seu fillo Carlos, exalumno do centro e unha auténtica enciclopedia de coñecementos históricos! Grazas.
O club Galeano está a ler
Na primeira reunión do Club de lectura acordouse, despois de un animado debate, comezar con dúas obras:
A novela Ollos de auga, de Domingo Villar foi hai uns anos un auténtico éxito editorial que logo continuou co seu segundo libro, A praia dos afogados.
Trátase de novela negra, literatura trepidante que engaiola ao lector e que non o deixa ata o remate. Asistimos a un horrendo crime e á correspondente investigación por parte da parella de protagonistas. Por suposto, o que irán descubrindo será sorprendente e irá desvelando unha realidade moito máis complexa da que nos imaxinamos.
E, por suposto, non hai que esquecer o marco onde se desenvolve toda a acción: unha cidade de Vigo marabillosamente retratada nos seus máis diversos ambientes. Seguro que cando completedes a lectura da obra quereredes perdervos polas rúas desa estupenda cidade e visitar os recantos polos que deambula o inspector Leo Caldas.
Un segundo grupo de lectoras optou por un auténtico clásico, un dos libros máis lidos da historia:
Nin máis nin menos que o Diario de Anne Frank. Que dicir dunha obra tan estarrecedora e tenra á vez. Lectura obrigada para todo ser humano nalgún momento da súa vida é un testemuño real da tolemia nazi que aínda palpita por veces na sociedade. Son as impresións dunha mociña que aínda está deixando a infancia e se vai internando no mundo adulto dun xeito terrible: mediante a reclusión no que hoxe chamariamos un zulo. Por que? Para fuxir do horror dos campos de concentración.
O demais deberedes descubrilo por vós mesmos/as. Agardamos os vosos comentarios!
clubgaleano 